Conjugaison:latin/ostendo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de ostendō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
ostendere ostendisse ostentūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
ostendī ostentus, -a, -um esse ostentum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
ostentum, ostentū

Participe présent actif
ostendens, -entis
Participe futur actif
ostentūrus, -a, -um
Participe parfait passif
ostentus, -a, -um
Adjectif verbal
ostendendus, -a, -um

  Nominatif : ostendere
Accusatif : ostendere
Accusatif avec prép. : ostendendum
Génitif : ostendendī
Datif : ostendendō
Ablatif : ostendendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
ostende
ostendite

Futur
2PS : ostenditō
3PS : ostenditō
2PP : ostenditōte
3PP : ostenduntō

  Présent
ostendere
ostendiminī

Futur
2PS : ostenditor
3PS : ostenditor
2PP : -
3PP : ostenduntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
ostendō ostendēbam ostendam
ostendis ostendēbās ostendēs
ostendit ostendēbat ostendet
ostendimus ostendēbāmus ostendēmus
ostenditis ostendēbātis ostendētis
ostendunt ostendēbant ostendent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
ostendī ostenderam ostenderō
ostendistī ostenderās ostenderis
ostendit ostenderat ostenderit
ostendimus ostenderāmus ostenderimus
ostendistis ostenderatis ostenderitis
ostendērunt (ostendēre) ostenderant ostenderint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
ostendam ostenderem
ostendās ostenderēs
ostendat ostenderet
ostendāmus ostenderēmus
ostendātis ostenderētis
ostendant ostenderent
 
Parfait   Plus-que-parfait
ostenderim ostendissem
ostenderīs ostendissēs
ostenderit ostendisset
ostenderīmus ostendissēmus
ostenderītis ostendissētis
ostenderint ostendissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
ostendor ostendēbar ostendar
ostenderis (ostendere) ostendēbāris (ostendēbāre) ostendēris (ostendēre)
ostenditur ostendēbātur ostendētur
ostendimur ostendēbāmur ostendēmur
ostendiminī ostendēbāminī ostendēminī
ostenduntur ostendēbantur ostendentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
ostentus sum ostentus eram ostentus erō
ostentus es ostentus erās ostentus eris
ostentus est ostentus erat ostentus erit
ostenti sumus ostenti erāmus ostenti erimus
ostenti estis ostenti erātis ostenti eritis
ostenti sunt ostenti erant ostenti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
ostendar ostenderer
ostendāris (ostendāre) ostenderēris (ostenderēre)
ostendātur ostenderētur
ostendāmur ostenderēmur
ostendāminī ostenderēminī
ostendantur ostenderentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
ostentus sim ostentus essem
ostentus sīs ostentus essēs
ostentus sit ostentus esset
ostenti sīmus ostenti essēmus
ostenti sītis ostenti essētis
ostenti sint ostenti essent