Conjugaison:latin/rudo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de rudō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
rudere rudivisse ruditūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
ruditum, ruditū

Participe présent actif
rudens, -entis
Participe futur actif
ruditūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
rudendus, -a, -um

  Nominatif : rudere
Accusatif : rudere
Accusatif avec prép. : rudendum
Génitif : rudendī
Datif : rudendō
Ablatif : rudendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
rude
rudite

Futur
2PS : ruditō
3PS : ruditō
2PP : ruditōte
3PP : ruduntō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
rudō rudēbam rudam
rudis rudēbās rudēs
rudit rudēbat rudet
rudimus rudēbāmus rudēmus
ruditis rudēbātis rudētis
rudunt rudēbant rudent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
rudivī rudiveram rudiverō
rudivistī rudiverās rudiveris
rudivit rudiverat rudiverit
rudivimus rudiverāmus rudiverimus
rudivistis rudiveratis rudiveritis
rudivērunt (rudivēre) rudiverant rudiverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
rudam ruderem
rudās ruderēs
rudat ruderet
rudāmus ruderēmus
rudātis ruderētis
rudant ruderent
 
Parfait   Plus-que-parfait
rudiverim rudivissem
rudiverīs rudivissēs
rudiverit rudivisset
rudiverīmus rudivissēmus
rudiverītis rudivissētis
rudiverint rudivissent