Conjugaison:tchèque/osvědčit

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Personne Présent Passé Futur Conditionnel Impératif
osvědčil jsem masculin
osvědčila jsem féminin
osvědčím osvědčil bych masculin
osvědčila bych féminin
ty osvědčil jsi masculin
osvědčils (Familier) masculin
osvědčila jsi féminin
osvědčíš osvědčil bys masculin
osvědčila bys féminin
osvědč
on
ona
ono
osvědčil masculin
osvědčila féminin
osvědčilo neutre
osvědčí osvědčil by masculin
osvědčila by féminin masculin
osvědčilo by neutre
my osvědčili jsme masculin
osvědčily jsme féminin
osvědčíme osvědčili bychom masculin
osvědčily bychom féminin
osvědčme
vy osvědčili jste masculin
osvědčily jste féminin
osvědčíte osvědčili byste masculin
osvědčily byste féminin
osvědčte
oni
ony
ony
osvědčili masculin
osvědčily féminin
osvědčila neutre
osvědčí osvědčili by masculin
osvědčily by féminin
osvědčila by neutre

L’impératif fait aussi osvědči, osvědčeme, osvědčete.