Gutdünken
Allemand
Étymologie
- Du moyen haut-allemand guotdunken.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | das Gutdünken | |
Accusatif | das Gutdünken | |
Génitif | des Gutdünkens | |
Datif | dem Gutdünken |
Gutdünken \ˈɡuːdːʏŋkŋ̩\ neutre
- (Indénombrable) À mon sens.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Gutdünken [Prononciation ?] »