Orontes
Français[modifier le wikicode]
Nom propre [modifier le wikicode]
Orontes \Prononciation ?\ masculin
- Variante de Oronte, fleuve de Syrie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Anagrammes[modifier le wikicode]
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien Ὀρόντης, Oróntês.
Nom propre [modifier le wikicode]
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Orontēs |
Vocatif | Orontē |
Accusatif | Orontēn |
Génitif | Orontae |
Datif | Orontae |
Ablatif | Orontē |
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Orontes |
Vocatif | Orontes |
Accusatif | Orontem |
Génitif | Orontis |
Datif | Orontī |
Ablatif | Orontĕ |
Orontes \Prononciation ?\ masculin
- (Géographie) Oronte, fleuve de Syrie.
- Incipit hinc rursus Syria, desinente Phoenice. oppida Carne, Balanea, Paltos, Gabala, promunturium, in quo Laodicea libera, Dipolis, Heraclea, Charadrus, Posidium. dein promunturium Syriae Antiochiae. intus ipsa Antiochia libera, Epi Daphnes cognominata ; Oronte amne dividitur. in promunturio autem Seleucia libera, Pieria appellata. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
- Là cesse la Phénicie, et la Syrie reprend. Villes, Carne, Balanea, Paltos, Gabale; le promontoire sur lequel est Laodicée, ville libre; Diospolis, Héraclée, Charadrus, Posidium. Puis le promontoire de la Syrie Antiochienne; dans les terres, Antioche elle-même, ville libre, surnommée Epidaphnes, partagée par l'Oronte; sur le promontoire, Séleucie appelée Pierie, ville libre.
- Incipit hinc rursus Syria, desinente Phoenice. oppida Carne, Balanea, Paltos, Gabala, promunturium, in quo Laodicea libera, Dipolis, Heraclea, Charadrus, Posidium. dein promunturium Syriae Antiochiae. intus ipsa Antiochia libera, Epi Daphnes cognominata ; Oronte amne dividitur. in promunturio autem Seleucia libera, Pieria appellata. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
Dérivés[modifier le wikicode]
- Oronteus (« de l’Oronte »)
Références[modifier le wikicode]
- « Orontes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Orontes », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage