Peripatetici

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du grec ancien Περιπατητικός, Peripatêtikos.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Pluriel
Nominatif Peripateticī
Vocatif Peripateticī
Accusatif Peripateticōs
Génitif Peripateticōrum
Datif Peripateticīs
Ablatif Peripateticīs

Peripatetici \Prononciation ?\ masculin pluriel

  1. (Philosophie) Péripatéticiens, disciple d’Aristote.
    • Itaque illius verae elegantisque philosophiae, quae ducta a Socrate in Peripateticis adhuc permansit et idem alio modo dicentibus Stoicis, cum Academici eorum controversias disceptarent, nulla fere sunt: aut pauca admodum Latina monumenta sive propter magnitudinem rerum occupationemque hominum, sive etiam quod imperitis ea probari posse non arbitrabantur. — (Cicéron, Tusculanae)
      Jusqu'à présent donc notre langue ne nous fournit point ou presque point de lumières sur cette véritable, sur cette belle philosophie que Socrate mit au jour, et qui s'est perpétuée, tant parmi les péripatéticiens que parmi les stoïciens, dont les controverses, nées de ce qu'ils s'expriment différemment, sont discutées par les académiciens. Jusqu'à présent, dis-je, nos Romains ont peu écrit sur cette partie de la philosophie, soit qu'ils aient été trop occupés d'ailleurs, soit qu'ils n'aient pas cru qu'elle pût être bien reçue d'un peuple ignorant. — (traduction)

Références[modifier le wikicode]