Pyretus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du grec ancien πυραιθής, puraithês (« fougueux, plein de feu »), πύραιθοι décrit aussi les Perses zoroastriens, adorateur du feu → voir pyreum. Note : Gaffiot a Pyretus, nous laissons dans la citation d'Ovide la graphie hellénisante.
Nom propre [modifier le wikicode]
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Pyretus |
Vocatif | Pyrete |
Accusatif | Pyretum |
Génitif | Pyretī |
Datif | Pyretō |
Ablatif | Pyretō |
Pyretus \Prononciation ?\ masculin
- (Mythologie) Nom d'un Centaure.
- quid tibi victorem gemini Periphanta Pyraethi,
Ampyca quid referam, qui quadrupedantis Echecli
fixit in adverso cornum sine cuspide vultu? — (Ovide, Metamorphoses, 12)- Te dirai-je Périphas, vainqueur de Pyrétus ? Te raconterai-je les exploits d’Ampycus, qui perça le visage du centaure Oéclus d’une lance sans fer ?
- quid tibi victorem gemini Periphanta Pyraethi,
Références[modifier le wikicode]
- « Pyretus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage