aberuffen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Luxembourgeois[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

Infinitif aberuffen
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé aberuff
Indicatif
Présent ech beruffen an
du beriffs an
hien, si, hatt berifft an
mir beruffen an
dir berufft an
si beruffen an
Passé
composé
ech hunn aberuff
du hues aberuff
hien, si, hatt huet aberuff
mir hunn aberuff
dir hutt aberuff
si hunn aberuff
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat aberuff
du has aberuff
hien, si, hatt hat aberuff
mir haten aberuff
dir hat aberuff
si haten aberuff
Futur I ech wäert aberuffen
du wäerts aberuffen
hien, si, hatt wäert aberuffen
mir wäerten aberuffen
dir wäert aberuffen
si wäerten aberuffen
Futur II ech wäert aberuff hunn
du wäerts aberuff hunn
hien / si, hatt wäert aberuff hunn
mir wäerten aberuff hunn
dir wäert aberuff hunn
si wäerten aberuff hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif aberuffen
du géifs aberuffen
hien, si, hatt géif aberuffen
mir géifen aberuffen
dir géift aberuffen
si géifen aberuffen
Conditionnel
passé
ech hätt aberuff
du häss aberuff
hien, si, hatt hätt aberuff
mir hätten aberuff
dir hätt aberuff
si hätten aberuff
Impératif
beruff an!
berufft an!

aberuffe(n) \Prononciation ?\ transitif

  1. Convoquer, réunir.
    • d’ Direktioun huet eng Pressëkonferenz aberuff. : La direction a convoqué une conférence de presse.

Notes[modifier le wikicode]

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « aberuffe » est utilisé.

Synonymes[modifier le wikicode]