absolwować

Haut-sorabe

Étymologie

À comparer au latin absolvere et à l’allemand absolvieren.

Verbe

absolwować \ab.sɔl.u̯o.u̯aʧ\ imperfectif transitif

1. Terminer ses études.

Synonymes

• wotzamknyć, wotzamkować, wukonjeć, dźěłać

Conjugaison

Conjugaison du verbe absolwować

PRÉSENT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	absolwuju	absolwujemoj	absolwujemy
2e personne	absolwuješ	absolwujetej absolwujetaj	absolwujeće
3e personne	absolwuje	absolwujetej absolwujetaj	absolwuja absolwuju
PRÉTÉRIT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	absolwowach	absolwowachmoj	absolwowachmy
2e personne	absolwowaše	absolwowaštej	absolwowašće
3e personne	absolwowaše	absolwowaštej	absolwowachu
IMPÉRATIF	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	-	absolwujmoj	absolwujmy
2e personne	absolwuj	absolwujtej absolwujtaj	absolwujće
3e personne	absolwuj njech absolwuje	absolwujtej absolwujtaj	absolwuju njech absolwuja
PASSÉ	Singulier	Duel	Pluriel
masculin	absolwował	absolwowałoj	absolwowali
féminin	absolwowała		absolwowałe
neutre	absolwowało
TRANSGRESSIF	Présent I : absolwujo Présent II : absolwujcy Passé : absolwowawši
PARTICIPE PRÉSENT	absolwowacy
PARTICIPE PASSÉ	absolwowany
SUBSTANTIF VERBAL	absolwowanje

Déclinaison du participe présent
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	absolwowacy	absolwowace	absolwowaca	absolwowacaj		absolwowacej	absolwowacy		absolwowace
GÉNITIF	absolwowaceho		absolwowaceje	absolwowaceju			absolwowacych
DATIF	absolwowacemu		absolwowacej	absolwowacymaj			absolwowacym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	absolwowace	absolwowacu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	absolwowacym		absolwowacej	absolwowacymaj			absolwowacymi
LOCATIF	absolwowacym		absolwowacej	absolwowacymaj			absolwowacych

Déclinaison du participe passé
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	absolwowany	absolwowane	absolwowana	absolwowanaj		absolwowanej	absolwowany		absolwowane
GÉNITIF	absolwowaneho		absolwowaneje	absolwowaneju			absolwowanych
DATIF	absolwowanemu		absolwowanej	absolwowanymaj			absolwowanym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	absolwowane	absolwowanu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	absolwowanym		absolwowanej	absolwowanymaj			absolwowanymi
LOCATIF	absolwowanym		absolwowanej	absolwowanymaj			absolwowanych

Déclinaison du substantif verbal
CAS	Singulier	Duel	Pluriel
NOMINATIF	absolwowanje	absolwowani	absolwowanja
GÉNITIF	absolwowanja	absolwowanjow	absolwowanjow
DATIF	absolwowanju	absolwowanjomaj	absolwowanjam
ACCUSATIF	absolwowanje	absolwowani	absolwowanja
INSTRUMENTAL	absolwowanjom	absolwowanjomaj	absolwowanjemi
LOCATIF	absolwowanju	absolwowanjomaj	absolwowanjach