Aller au contenu

abutor

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 13 mai 2017 à 09:12 par RobokoBot (discussion | contributions) (Retrait des liens interlangues qui sont maintenant gérés automatiquement par mw:Extension:Cognate.)

Latin

Étymologie

De utor avec le préfixe ab-.

Verbe

abūtor, infinitif : abūti, parfait : abūsus sum \Prononciation ?\ intransitif déponent Modèle:conj-la

  1. User complètement, utiliser pleinement.
  2. Abuser.
    • Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? quam diu etiam furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit audacia? — (Cicéron, in Catilinam)
      Jusques à quand abuseras-tu de notre patience, Catilina ? Combien de temps encore serons-nous le jouet de ta fureur ? Jusqu’où s’emportera ton audace effrénée ?

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Variantes

Dérivés

Références