annalis

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de annus (« an »), avec le suffixe -alis ; pour le nom : par ellipse de liber annalis.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif annalis annalis annale annales annales annalia
Vocatif annalis annalis annale annales annales annalia
Accusatif annalem annalem annale annales annales annalia
Génitif annalis annalis annalis annalium annalium annalium
Datif annali annali annali annalibus annalibus annalibus
Ablatif annali annali annali annalibus annalibus annalibus

annālis \Prononciation ?\ masculin et féminin identiques

  1. Relatif à l’année.
    • tempus annale, menstruum — (Varron. R. 1, 27, 1)
      [il y a deux divisions] du temps : l'année, le mois.
    • clavus annalis.
      clou marquant l'année qu'on enfonçait chaque année, aux ides de septembre, dans la paroi latérale du temple de Jupiter Capitolin.
    • leges annales (lex annalis).
      lois annales, lois concernant l'âge exigé pour chaque magistrature.

Synonymes[modifier le wikicode]

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif annalis annalēs
Vocatif annalis annalēs
Accusatif annalĕm annalēs
Génitif annalĭs annaliŭm
Datif annalī annalĭbŭs
Ablatif annalĕ annalĭbŭs

annālis \Prononciation ?\ masculin

  1. (Surtout au pluriel) Annales.
    • annales nostrorum laborum, Virgile. En. 1, 373
      le récit [année par année] de nos peines.

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  • « annalis », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 129)