aparease

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe aparear
Subjonctif	Présent	que (yo) aparease
		que (tú) aparease
		que (vos) aparease
		que (él/ella/usted) aparease
		que (nosotros-as) aparease
		que (vosotros-as) aparease
		que (os) aparease
		(ellos-as/ustedes) aparease
	Imparfait (en -ra)	que (yo) aparease
		que (tú) aparease
		que (vos) aparease
		que (él/ella/usted) aparease
		que (nosotros-as) aparease
		que (vosotros-as) aparease
		que (os) aparease
		(ellos-as/ustedes) aparease
	Imparfait (en -se)	que (yo) aparease
		que (tú) aparease
		que (vos) aparease
		que (él/ella/usted) aparease
		que (nosotros-as) aparease
		que (vosotros-as) aparease
		que (os) aparease
		(ellos-as/ustedes) aparease
	Futur	que (yo) aparease
		que (tú) aparease
		que (vos) aparease
		que (él/ella/usted) aparease
		que (nosotros-as) aparease
		que (vosotros-as) aparease
		que (os) aparease
		(ellos-as/ustedes) aparease

aparease \a.pa.ɾeˈa.se\

1. Première personne du singulier de l’imparfait (en -se) du subjonctif de aparear.
2. Troisième personne du singulier de l’imparfait (en -se) du subjonctif de aparear.

Prononciation

• Madrid : \a.pa.ɾeˈa.se\
• Mexico, Bogota : \a.pa.ɾeˈa.s(e)\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.pa.ɾeˈa.se\