araogenn
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
araogenn | araogennoù |
araogenn \a.ˈrɔː.ɡɛn\ féminin
- (Grammaire) Préposition.
- 581. An araogenn, evel m’hel lavar an anv, a zo ur ger hag a vez lakaet dirak ur gell all : anv-kadarn, anv-verb, anv-gwan pe adverb evit e liammañ e doare pe zoare ouzh ur ger all a zeu a-raok. — (Frañsez Kervella, Yezhadur bras ar brezhoneg, SKRIDOU BREIZH, LA BAULE, 1947, page 333)
- 581. La préposition, comme le nom l’indique, est un mot que l’on place devant un autre mot : substantif, infinitif, adjectif ou adverbe pour le relier d’une façon ou une autre à un autre mot qui précède.
- 581. An araogenn, evel m’hel lavar an anv, a zo ur ger hag a vez lakaet dirak ur gell all : anv-kadarn, anv-verb, anv-gwan pe adverb evit e liammañ e doare pe zoare ouzh ur ger all a zeu a-raok. — (Frañsez Kervella, Yezhadur bras ar brezhoneg, SKRIDOU BREIZH, LA BAULE, 1947, page 333)
Dérivés[modifier le wikicode]
Voir aussi[modifier le wikicode]
- araogenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références[modifier le wikicode]
- « araogenn f. » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 588a
- Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 41a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1074b