arrimáis

Voir aussi : arrimais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe arrimar
Indicatif	Présent	(yo) arrimáis
		(tú) arrimáis
		(vos) arrimáis
		(él/ella/usted) arrimáis
		(nosotros-as) arrimáis
		(vosotros-as) arrimáis
		(os) arrimáis
		(ellos-as/ustedes) arrimáis
	Imparfait	(yo) arrimáis
		(tú) arrimáis
		(vos) arrimáis
		(él/ella/usted) arrimáis
		(nosotros-as) arrimáis
		(vosotros-as) arrimáis
		(os) arrimáis
		(ellos-as/ustedes) arrimáis
	Passé simple	(yo) arrimáis
		(tú) arrimáis
		(vos) arrimáis
		(él/ella/usted) arrimáis
		(nosotros-as) arrimáis
		(vosotros-as) arrimáis
		(os) arrimáis
		(ellos-as/ustedes) arrimáis
	Futur simple	(yo) arrimáis
		(tú) arrimáis
		(vos) arrimáis
		(él/ella/usted) arrimáis
		(nosotros-as) arrimáis
		(vosotros-as) arrimáis
		(os) arrimáis
		(ellos-as/ustedes) arrimáis

arrimáis \a.riˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de arrimar.

Prononciation

• Madrid : \a.riˈmais\
• Séville : \a.riˈmaih\
• Mexico, Bogota : \a.riˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.riˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \a.riˈmais\