asomáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe asomar
Indicatif	Présent	(yo) asomáis
		(tú) asomáis
		(vos) asomáis
		(él/ella/usted) asomáis
		(nosotros-as) asomáis
		(vosotros-as) asomáis
		(os) asomáis
		(ellos-as/ustedes) asomáis
	Imparfait	(yo) asomáis
		(tú) asomáis
		(vos) asomáis
		(él/ella/usted) asomáis
		(nosotros-as) asomáis
		(vosotros-as) asomáis
		(os) asomáis
		(ellos-as/ustedes) asomáis
	Passé simple	(yo) asomáis
		(tú) asomáis
		(vos) asomáis
		(él/ella/usted) asomáis
		(nosotros-as) asomáis
		(vosotros-as) asomáis
		(os) asomáis
		(ellos-as/ustedes) asomáis
	Futur simple	(yo) asomáis
		(tú) asomáis
		(vos) asomáis
		(él/ella/usted) asomáis
		(nosotros-as) asomáis
		(vosotros-as) asomáis
		(os) asomáis
		(ellos-as/ustedes) asomáis

asomáis \a.soˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de asomar.

Prononciation

• Madrid : \a.soˈmais\
• Séville : \a.soˈmaih\
• Mexico, Bogota : \a.soˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.soˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \a.soˈmais\