birbant

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De l’italien birbante[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif birbant birbanci
Vocatif birbancie birbanci
Accusatif birbanta birbantów
Génitif birbanta birbantów
Locatif birbancie birbantach
Datif birbantowi birbantom
Instrumental birbantem birbantami

birbant \bir.bant\ masculin animé (pour une femme, on dit : birbantka)

  1. Bambocheur.
    • Ojciec całe życie był birbantem, dbał o uciechy, ale własne, zaś rodzinę traktował jak piąte koło u wozu.
      Mon père a été un bambocheur toute sa vie, il se souciait du plaisir, mais du sien, et il traitait sa famille comme la cinquième roue d'un chariot.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « birbant », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927