cʼhoantaas

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

cʼhoantaas \xwãn.ˈtɑːs\

  1. Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe cʼhoantaat.
    • Kement a daoliou-kaer en devoa graet er brezel ma nijas ar brud anezañ betek Roazon ha ma cʼhoantaas roue Breiz ober anaoudegez gantañ hag e drugarekaat. — (Yeun ar Go, Marcʼheger ar Gergoad, Breuriez ar Brezoneg er Skoliou, 1939, page 4)
      Il avait réalisé tant d’exploits au combat que sa réputation se propagea (vola) jusqu’à Rennes et que le roi de Bretagne désira faire sa connaissance et le remercier.
    • Eñ ha ne vutune morse a cʼhoantaas ur sigaretenn. — (Tudual Huon, O arcʼhant brein in Ar chalboter huñvreoù, Éditions Al Liamm, 1979, page 67)
      Lui qui ne fumait jamais eut envie d’une cigarette.
    • Arzhur, ar mab yaouankañ, a cʼhoantaas mont ivez dʼe dro da diwall ar wezenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 16)
      Arthur, le plus jeune fils, désira à son tour aller aussi surveiller lʼarbre.