cʼhoarijont
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
cʼhoarijont \xwa.ˈriː.ʒɔ̃ɲ(t)\
- Troisième personne du pluriel du passé défini de l’indicatif du verbe cʼhoari.
- Koll a rejont kement tra o doa, ha, pa n’o doe ken nemet o lestr aour, e c’hoarijont anezan ivez, [...]. — (G. Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 52)
- Ils perdirent tout ce qu’ils avaient, et, quand ils ne possédèrent plus que leur vaisseau en or, ils le jouèrent aussi, [...].
- Koll a rejont kement tra o doa, ha, pa n’o doe ken nemet o lestr aour, e c’hoarijont anezan ivez, [...]. — (G. Milin, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, page 52)