commendaticius
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de commendatus, avec le suffixe -icius.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | commendaticius | commendaticiă | commendaticium | commendaticiī | commendaticiae | commendaticiă |
Vocatif | commendaticie | commendaticiă | commendaticium | commendaticiī | commendaticiae | commendaticiă |
Accusatif | commendaticium | commendaticiăm | commendaticium | commendaticiōs | commendaticiās | commendaticiă |
Génitif | commendaticiī | commendaticiae | commendaticiī | commendaticiōrŭm | commendaticiārŭm | commendaticiōrŭm |
Datif | commendaticiō | commendaticiae | commendaticiō | commendaticiīs | commendaticiīs | commendaticiīs |
Ablatif | commendaticiō | commendaticiā | commendaticiō | commendaticiīs | commendaticiīs | commendaticiīs |
commendaticius \Prononciation ?\
- Recommandé, de recommandation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références[modifier le wikicode]
- « commendaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « commendaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage