concinnaticius
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Dérivé de concinnatus, avec le suffixe -icius.
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | concinnaticius | concinnaticiă | concinnaticium | concinnaticiī | concinnaticiae | concinnaticiă |
Vocatif | concinnaticie | concinnaticiă | concinnaticium | concinnaticiī | concinnaticiae | concinnaticiă |
Accusatif | concinnaticium | concinnaticiăm | concinnaticium | concinnaticiōs | concinnaticiās | concinnaticiă |
Génitif | concinnaticiī | concinnaticiae | concinnaticiī | concinnaticiōrŭm | concinnaticiārŭm | concinnaticiōrŭm |
Datif | concinnaticiō | concinnaticiae | concinnaticiō | concinnaticiīs | concinnaticiīs | concinnaticiīs |
Ablatif | concinnaticiō | concinnaticiā | concinnaticiō | concinnaticiīs | concinnaticiīs | concinnaticiīs |
concinnaticius \Prononciation ?\
- Préparé, bien servi, en parlant du repas.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références[modifier le wikicode]
- « concinnaticius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « concinnaticius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage