Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
| Voir la conjugaison du verbe constar |
| Indicatif |
Présent |
(yo) constaré |
| (tú) constaré |
| (vos) constaré |
| (él/ella/ello/usted) constaré |
| (nosotros-as) constaré |
| (vosotros-as) constaré |
| (os) constaré |
| (ellos-as/ustedes) constaré |
| Imparfait |
(yo) constaré |
| (tú) constaré |
| (vos) constaré |
| (él/ella/ello/usted) constaré |
| (nosotros-as) constaré |
| (vosotros-as) constaré |
| (os) constaré |
| (ellos-as/ustedes) constaré |
| Passé simple |
(yo) constaré |
| (tú) constaré |
| (vos) constaré |
| (él/ella/ello/usted) constaré |
| (nosotros-as) constaré |
| (vosotros-as) constaré |
| (os) constaré |
| (ellos-as/ustedes) constaré |
| Futur simple |
(yo) constaré |
| (tú) constaré |
| (vos) constaré |
| (él/ella/ello/usted) constaré |
| (nosotros-as) constaré |
| (vosotros-as) constaré |
| (os) constaré |
| (ellos-as/ustedes) constaré |
constaré \ko(n)s.taˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de constar.