Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe constar |
Indicatif |
Présent |
(yo) constaron |
(tú) constaron |
(vos) constaron |
(él/ella/ello/usted) constaron |
(nosotros-as) constaron |
(vosotros-as) constaron |
(os) constaron |
(ellos-as/ustedes) constaron |
Imparfait |
(yo) constaron |
(tú) constaron |
(vos) constaron |
(él/ella/ello/usted) constaron |
(nosotros-as) constaron |
(vosotros-as) constaron |
(os) constaron |
(ellos-as/ustedes) constaron |
Passé simple |
(yo) constaron |
(tú) constaron |
(vos) constaron |
(él/ella/ello/usted) constaron |
(nosotros-as) constaron |
(vosotros-as) constaron |
(os) constaron |
(ellos-as/ustedes) constaron |
Futur simple |
(yo) constaron |
(tú) constaron |
(vos) constaron |
(él/ella/ello/usted) constaron |
(nosotros-as) constaron |
(vosotros-as) constaron |
(os) constaron |
(ellos-as/ustedes) constaron |
constaron \ko(n)sˈta.ɾon\
- Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de constar.