coreares

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe corear
Subjonctif	Présent	que (yo) coreares
		que (tú) coreares
		que (vos) coreares
		que (él/ella/usted) coreares
		que (nosotros-as) coreares
		que (vosotros-as) coreares
		que (os) coreares
		(ellos-as/ustedes) coreares
	Imparfait (en -ra)	que (yo) coreares
		que (tú) coreares
		que (vos) coreares
		que (él/ella/usted) coreares
		que (nosotros-as) coreares
		que (vosotros-as) coreares
		que (os) coreares
		(ellos-as/ustedes) coreares
	Imparfait (en -se)	que (yo) coreares
		que (tú) coreares
		que (vos) coreares
		que (él/ella/usted) coreares
		que (nosotros-as) coreares
		que (vosotros-as) coreares
		que (os) coreares
		(ellos-as/ustedes) coreares
	Futur	que (yo) coreares
		que (tú) coreares
		que (vos) coreares
		que (él/ella/usted) coreares
		que (nosotros-as) coreares
		que (vosotros-as) coreares
		que (os) coreares
		(ellos-as/ustedes) coreares

coreares \ko.ɾeˈa.ɾes\

1. Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de corear.

Prononciation

• Madrid : \ko.ɾeˈa.ɾes\
• Séville : \ko.ɾeˈa.ɾeh\
• Mexico, Bogota : \ko.ɾeˈa.(ɾe)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \ko.ɾeˈa.ɾeh\
• Montevideo, Buenos Aires : \ko.ɾeˈa.ɾes\