cupidus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 17 mai 2017 à 00:32 par Baltic Bot (discussion | contributions) (Retrait des liens interlangues qui sont maintenant gérés automatiquement par mw:Extension:Cognate.)

Latin

Étymologie

Apparenté à cupio.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cupidus cupidă cupidum cupidī cupidae cupidă
Vocatif cupide cupidă cupidum cupidī cupidae cupidă
Accusatif cupidum cupidăm cupidum cupidōs cupidās cupidă
Génitif cupidī cupidae cupidī cupidōrŭm cupidārŭm cupidōrŭm
Datif cupidō cupidae cupidō cupidīs cupidīs cupidīs
Ablatif cupidō cupidā cupidō cupidīs cupidīs cupidīs

cupidus \Prononciation ?\

  1. Désirant, qui désire, qui aime, passionné.
    • cupidus in cognoscenda rerum natura, Cicéron. Off. 1, 43, 154
      désirant connaître la vérité.
  2. Cupide, avide.
    • eum cupidum rerum novarum, cupidum imperi cognoverat, Cesar. BG. 5
      il savait son goût de l’aventure, sa soif de domination.
  3. Amoureux, d’où partial.
    • cupidus Verris, Cicéron.
      partial pour Verrès.

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références