desvencijares

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijares
		que (tú) desvencijares
		que (vos) desvencijares
		que (él/ella/usted) desvencijares
		que (nosotros-as) desvencijares
		que (vosotros-as) desvencijares
		que (os) desvencijares
		(ellos-as/ustedes) desvencijares
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijares
		que (tú) desvencijares
		que (vos) desvencijares
		que (él/ella/usted) desvencijares
		que (nosotros-as) desvencijares
		que (vosotros-as) desvencijares
		que (os) desvencijares
		(ellos-as/ustedes) desvencijares
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijares
		que (tú) desvencijares
		que (vos) desvencijares
		que (él/ella/usted) desvencijares
		que (nosotros-as) desvencijares
		que (vosotros-as) desvencijares
		que (os) desvencijares
		(ellos-as/ustedes) desvencijares
	Futur	que (yo) desvencijares
		que (tú) desvencijares
		que (vos) desvencijares
		que (él/ella/usted) desvencijares
		que (nosotros-as) desvencijares
		que (vosotros-as) desvencijares
		que (os) desvencijares
		(ellos-as/ustedes) desvencijares

desvencijares \dez.βen.θiˈxa.ɾes\

1. Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.ɾes\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.ɾeh\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.s(i)ˈxa.ɾes\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.ɾeh\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.ɾes\