desvencijases

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijases
		que (tú) desvencijases
		que (vos) desvencijases
		que (él/ella/usted) desvencijases
		que (nosotros-as) desvencijases
		que (vosotros-as) desvencijases
		que (os) desvencijases
		(ellos-as/ustedes) desvencijases
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijases
		que (tú) desvencijases
		que (vos) desvencijases
		que (él/ella/usted) desvencijases
		que (nosotros-as) desvencijases
		que (vosotros-as) desvencijases
		que (os) desvencijases
		(ellos-as/ustedes) desvencijases
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijases
		que (tú) desvencijases
		que (vos) desvencijases
		que (él/ella/usted) desvencijases
		que (nosotros-as) desvencijases
		que (vosotros-as) desvencijases
		que (os) desvencijases
		(ellos-as/ustedes) desvencijases
	Futur	que (yo) desvencijases
		que (tú) desvencijases
		que (vos) desvencijases
		que (él/ella/usted) desvencijases
		que (nosotros-as) desvencijases
		que (vosotros-as) desvencijases
		que (os) desvencijases
		(ellos-as/ustedes) desvencijases

desvencijases \dez.βen.θiˈxa.ses\

1. Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait (en -se) du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.ses\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.seh\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.siˈxa.s(e)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.seh\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.ses\