diganit

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de préposition [modifier le wikicode]

Personne Forme
1re du sing. diganin
2e du sing. diganit
3e masc. du sing. digantañ
3e fém. du sing. diganti
1re du plur. diganimp
ou diganeomp
2e du plur. diganeocʼh
3e du plur. diganto
ou digante
Impersonnel diganeor

diganit \diɡãˈnit\

  1. Deuxième personne du singulier de la préposition digant.
    • — Ur servij a bouez bras am eus da cʼhoulenn diganit, Sezni. — (Youenn Drezen, Sizhun ar breur Arturo, Éditions Al Liamm, 1971, page 75)
      — Jʼai un service très important à te demander, Sezni.

Variantes dialectales[modifier le wikicode]