Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe disociar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) disociares
|
que (tú) disociares
|
que (vos) disociares
|
que (él/ella/usted) disociares
|
que (nosotros-as) disociares
|
que (vosotros-as) disociares
|
que (os) disociares
|
(ellos-as/ustedes) disociares
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) disociares
|
que (tú) disociares
|
que (vos) disociares
|
que (él/ella/usted) disociares
|
que (nosotros-as) disociares
|
que (vosotros-as) disociares
|
que (os) disociares
|
(ellos-as/ustedes) disociares
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) disociares
|
que (tú) disociares
|
que (vos) disociares
|
que (él/ella/usted) disociares
|
que (nosotros-as) disociares
|
que (vosotros-as) disociares
|
que (os) disociares
|
(ellos-as/ustedes) disociares
|
Futur
|
que (yo) disociares
|
que (tú) disociares
|
que (vos) disociares
|
que (él/ella/usted) disociares
|
que (nosotros-as) disociares
|
que (vosotros-as) disociares
|
que (os) disociares
|
(ellos-as/ustedes) disociares
|
disociares \di.soˈθja.ɾes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de disociar.