Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe disociar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) disocien
|
que (tú) disocien
|
que (vos) disocien
|
que (él/ella/usted) disocien
|
que (nosotros-as) disocien
|
que (vosotros-as) disocien
|
que (os) disocien
|
(ellos-as/ustedes) disocien
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) disocien
|
que (tú) disocien
|
que (vos) disocien
|
que (él/ella/usted) disocien
|
que (nosotros-as) disocien
|
que (vosotros-as) disocien
|
que (os) disocien
|
(ellos-as/ustedes) disocien
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) disocien
|
que (tú) disocien
|
que (vos) disocien
|
que (él/ella/usted) disocien
|
que (nosotros-as) disocien
|
que (vosotros-as) disocien
|
que (os) disocien
|
(ellos-as/ustedes) disocien
|
Futur
|
que (yo) disocien
|
que (tú) disocien
|
que (vos) disocien
|
que (él/ella/usted) disocien
|
que (nosotros-as) disocien
|
que (vosotros-as) disocien
|
que (os) disocien
|
(ellos-as/ustedes) disocien
|
Impératif
|
Présent
|
(tú) disocien
|
(vos) disocien
|
(usted) disocien
|
(nosotros-as) disocien
|
(vosotros-as) disocien
|
(os) disocien
|
(ustedes) disocien
|
disocien \diˈso.θjen\
- Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de disociar.
- Troisième personne du pluriel de l’impératif de disociar.