duhtameahttunvuohta
Same du Nord[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De duhtameahttun (« mécontent ») avec le suffixe de dérivation nominale -vuohta.
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | duhtameahttunvuohta | duhtameahttunvuođat |
| Accusatif Génitif |
duhtameahttunvuođa | duhtameahttunvuođaid |
| Illatif | duhtameahttunvuhtii | duhtameahttunvuođaide |
| Locatif | duhtameahttunvuođas | duhtameahttunvuođain |
| Comitatif | duhtameahttunvuođain | duhtameahttunvuođaiguin |
| Essif | duhtameahttunvuohtan | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | duhtameahttunvuohtan | duhtameahttunvuohtame | duhtameahttunvuohtamet |
| 2e personne | duhtameahttunvuohtat | duhtameahttunvuohtade | duhtameahttunvuohtadet |
| 3e personne | duhtameahttunvuohtas | duhtameahttunvuohtaska | duhtameahttunvuohtaset |
duhtameahttunvuohta /ˈduhtɑmeæ̯hːtunvuo̯htɑ/
- Mécontentement, insatisfaction.
Dađistaga eanet duhtameahttunvuohta su bargguin dagahii ahte son oaččui penšuvnna 1840:s.
— (skuvla.info)- Le mécontentement croissant avec son travail fit qu’il obtint une pension en 1840.