eclecticus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(Néo-latin) Du grec ancien ἐκλεκτικός, eklektikos (« sélectif »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif eclecticus eclectică eclecticum eclecticī eclecticae eclectică
Vocatif eclectice eclectică eclecticum eclecticī eclecticae eclectică
Accusatif eclecticum eclecticăm eclecticum eclecticōs eclecticās eclectică
Génitif eclecticī eclecticae eclecticī eclecticōrŭm eclecticārŭm eclecticōrŭm
Datif eclecticō eclecticae eclecticō eclecticīs eclecticīs eclecticīs
Ablatif eclecticō eclecticā eclecticō eclecticīs eclecticīs eclecticīs

eclecticus \Prononciation ?\

  1. Éclectique.
    • Sturmius in Physica sua eclectica, ubi de causa finali agit, sententiam meam retulisset inter Hypotheses, optarem et in epicrisi satis expendissit; haud dubie enim inde occasionem fuisset sumturus, multa pro argumenti praestantia et ubertate dicendi praeclara, et ad pietatem quoque profatura. — (Leibnitz, De ipsa natura, 1698)

Synonymes[modifier le wikicode]