engordaseis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe engordar
Subjonctif	Présent	que (yo) engordaseis
		que (tú) engordaseis
		que (vos) engordaseis
		que (él/ella/usted) engordaseis
		que (nosotros-as) engordaseis
		que (vosotros-as) engordaseis
		que (os) engordaseis
		(ellos-as/ustedes) engordaseis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) engordaseis
		que (tú) engordaseis
		que (vos) engordaseis
		que (él/ella/usted) engordaseis
		que (nosotros-as) engordaseis
		que (vosotros-as) engordaseis
		que (os) engordaseis
		(ellos-as/ustedes) engordaseis
	Imparfait (en -se)	que (yo) engordaseis
		que (tú) engordaseis
		que (vos) engordaseis
		que (él/ella/usted) engordaseis
		que (nosotros-as) engordaseis
		que (vosotros-as) engordaseis
		que (os) engordaseis
		(ellos-as/ustedes) engordaseis
	Futur	que (yo) engordaseis
		que (tú) engordaseis
		que (vos) engordaseis
		que (él/ella/usted) engordaseis
		que (nosotros-as) engordaseis
		que (vosotros-as) engordaseis
		que (os) engordaseis
		(ellos-as/ustedes) engordaseis

engordaseis \eŋ.ɡoɾˈða.seis\

1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de engordar.

Prononciation

• Madrid : \eŋ.ɡoɾˈða.seis\
• Séville : \eŋ.ɡoɾˈða.seih\
• Mexico, Bogota : \eŋ.ɡoɾˈða.s(ei)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \eŋ.ɡoɾˈða.seih\
• Montevideo, Buenos Aires : \eŋ.ɡoɾˈða.seis\