equitatus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun 1 [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | equitatus | equitatūs |
Vocatif | equitatus | equitatūs |
Accusatif | equitatum | equitatūs |
Génitif | equitatūs | equitatuum |
Datif | equitatūi ou equitatū |
equitatibus |
Ablatif | equitatū | equitatibus |
equitatus \Prononciation ?\ masculin
- Cavalcade, action d'aller à cheval.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Cavalerie.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Ordre équestre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes[modifier le wikicode]
Nom commun 2[modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | equitatus | equitatūs |
Vocatif | equitatus | equitatūs |
Accusatif | equitatum | equitatūs |
Génitif | equitatūs | equitatuum |
Datif | equitatūi ou equitatū |
equitatibus |
Ablatif | equitatū | equitatibus |
equitatus \Prononciation ?\ masculin
- Rut, action d'être en chaleur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | equitatus | equitată | equitatum | equitatī | equitatae | equitată |
Vocatif | equitate | equitată | equitatum | equitatī | equitatae | equitată |
Accusatif | equitatum | equitatăm | equitatum | equitatōs | equitatās | equitată |
Génitif | equitatī | equitatae | equitatī | equitatōrŭm | equitatārŭm | equitatōrŭm |
Datif | equitatō | equitatae | equitatō | equitatīs | equitatīs | equitatīs |
Ablatif | equitatō | equitatā | equitatō | equitatīs | equitatīs | equitatīs |
equitatus \Prononciation ?\
- Participe passé de equito.
Références[modifier le wikicode]
- « equitatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage