Lateranus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de later, avec le suffixe -anus.

Nom propre 1 [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Lateranus Lateranī
Vocatif Laterane Lateranī
Accusatif Lateranum Lateranōs
Génitif Lateranī Lateranōrum
Datif Lateranō Lateranīs
Ablatif Lateranō Lateranīs

Lateranus \Prononciation ?\ masculin

  1. Nom d'une gens romaine, branche des Claudii, Sextii, des Plautii.
    • egregiae Lateranorum aedes, Juvénal. 10, 17
      La splendide demeure des Laterani ; sur le même emplacement, la ville éternelle a le tout aussi splendide Palais du Latran.

Nom propre 2[modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Lateranus
Vocatif Laterane
Accusatif Lateranum
Génitif Lateranī
Datif Lateranō
Ablatif Lateranō

Lateranus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Religion) Divinité du foyer selon Arnobe ; en bon latin, et sans passer par la métaphore des briques du foyer : Lar et Penates.
    • Lateranus, ut dicitis, deus est focorum et genius adiectus que hoc nomine, quod ex laterculis ab hominibus crudis caminorum istud exaedificetur genus. Quid ergo? si testa aut materia fuerint quacumque alia fabricati, foci genios non habebunt, et ab officio tutelae quisquis iste est Lateranus abscedet, quod regni sui possessio non luteis constructa est formis? et quid, quaeso, ut faciat, praesidatum focorum deus iste sortitus est? — (Arnobe, Adversus Nationes)

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Laterani sur l’encyclopédie Wikipédia

Références[modifier le wikicode]