Manturna

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

De maneo (« rester »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif Manturnă
Vocatif Manturnă
Accusatif Manturnăm
Génitif Manturnae
Datif Manturnae
Ablatif Manturnā

Manturna \Prononciation ?\ féminin

  1. (Religion) Épithète, selon saint Augustin, d’une divinité qui attache les épouses auprès de leurs maris.
    • Cum mas et femina coniunguntur, adhibetur deus Iugatinus; sit hoc ferendum. Sed domum est ducenda quae nubit; adhibetur et deus Domiducus; ut in domo sit, adhibetur deus Domitius; ut maneat cum uiro, additur dea Manturna. — (Augustin, De civitate Dei, VI)
      Que le dieu Jugatinus préside à l’union des sexes, je le veux bien; mais il faut conduire l’épousée au toit conjugal, et voici le dieu Domiducus ; il faut l’y installer, voici le dieu Domitius ; et pour la retenir près de son mari, on appelle encore la déesse Manturna. — (trad.)

Références[modifier le wikicode]