furch
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
furch \ˈfyrʃ\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif présent du verbe furchal/furchañ/furchat/furchiñ.
- Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe furchal/furchañ/furchat/furchiñ.
- « Furch da c’hodellou. Marteze e kavi eun dra bennak enno. » — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 275)
- « Fouille tes poches. Peut-être y trouveras-tu quelque chose. »
- « Furch da c’hodellou. Marteze e kavi eun dra bennak enno. » — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, page 275)