hén

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Flamand occidental[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe [modifier le wikicode]

hén \Prononciation ?\

  1. (Ostendais) Avoir.
    Je moe gin shjiet hén.
    Tu ne dois pas avoir peur. — (Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, page 1)

Variantes[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

hén \Prononciation ?\

  1. (Ostendais) Première personne du pluriel du présent du verbe hén.
  2. (Ostendais) Deuxième personne du pluriel du présent du verbe hén.
  3. (Ostendais) Troisième personne du pluriel du présent du verbe hén.
    Je zoe gloovn daan ze mankoazje hén — (Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015)

Références[modifier le wikicode]

  • Hergé, D'aveteurn van Kuiftsje, Et Doenker Ejland, Casterman, 2015, ISBN 9789030327479, page 1