kędzior

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du vieux slave kǫdrь[1] qui donne aussi kadeř, kudrna (« boucle, mèche frisée ») en tchèque, le slovène koder.
Il est apparenté à kądziel (« écheveau »), kudły (« tignasse »).

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kędzior kędziory
Vocatif kędziorze kędziory
Accusatif kędzior kędziory
Génitif kędziora kędziorów
Locatif kędziorze kędziorach
Datif kędziorowi kędziorom
Instrumental kędziorem kędziorami

kędzior \kɛɲ.d͡ʑɔr\ masculin inanimé

  1. Boucle de cheveux.
    • Otwórz mi, siostro moja, przyjaciółko moja,
      gołąbko moja, ty moja nieskalana,
      bo pełna rosy ma głowa
      i kędziory me - kropli nocy.
      — (Pieśń nad Pieśniami)
      Ouvre-moi, ma sœur, mon amie,
      ma colombe, mon immaculée,
      car ma tête est couverte de rosée
      les boucles de mes cheveux sont trempées des gouttes de la nuit. — (traduction)

Variantes[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « kędziory », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927