kancléř
:
Tchèque
Étymologie
- De l’allemand Kanzler.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kancléř | kancléři |
Génitif | kancléře | kancléřů |
Datif | kancléři | kancléřům |
Accusatif | kancléře | kancléře |
Vocatif | kancléři | kancléři |
Locatif | kancléři | kancléřích |
Instrumental | kancléřem | kancléři |
kancléř \Prononciation ?\ masculin animé
- Modèle:politique Chancelier.
- Úřad kancléře se nazývá kancléřství nebo kancelář. Původně byli kancléři (cancellarii) sluhové u římských soudů.
- Úřad kancléře se nazývá kancléřství nebo kancelář. Původně byli kancléři (cancellarii) sluhové u římských soudů.
Voir aussi
- kancléř sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)