Aller au contenu

klam

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Version datée du 18 juin 2019 à 16:47 par Surbot (discussion | contributions) (→‎Néerlandais : Ajout du taux de reconnaissance)
Voir aussi : Klam

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée klam klammer klamst
Forme déclinée klamme klammere klamste

klam \klɑm\

  1. Moite.
    • Van het zweten heb ik klamme handen gekregen.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,0 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « klam [klɑm] »

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Tchèque

Étymologie

Déverbal de klamat.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif klam klamy
Génitif klamu klamů
Datif klamu klamům
Accusatif klam klamy
Vocatif klame klamy
Locatif klamu klamech
Instrumental klamem klamy

klam \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Illusion.
  2. Tromperie.

Dérivés