komerjont
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
komerjont \kɔ̃ˈmɛrʒɔ̃ɲ(t)\
- Troisième personne du pluriel du passé défini de l’indicatif du verbe komer.
- Ha neuze, hep muioc’h dale, e komerjont holl an hent evit mont da balez ar roue Frañs. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 58)
- Et alors, sans plus attendre, ils prirent tous le chemin pour aller au palais du roi de France.
- Ha neuze, hep muioc’h dale, e komerjont holl an hent evit mont da balez ar roue Frañs. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 58)