kontfen
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kontfen |
Adoucissante | gontfen |
Spirante | cʼhontfen |
kontfen \ˈkɔ̃nt.fen\
- Première personne du singulier du potentiel du verbe kontañ.
- Herri a fell dezhañ e kontfen an darn-mañ eus an istor. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, page 65)
- Henri veut que je raconte cette partie-ci de l’histoire.
- Herri a fell dezhañ e kontfen an darn-mañ eus an istor. — (Roparz Hemon, Diamantoù Keroulaz, Al Liamm, 1964, page 65)