kouezhe
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Mutation | Forme |
---|---|
Non muté | kouezhe |
Adoucissante | gouezhe |
Mixte | kouezhe |
kouezhe \ˈkweː(z)e\
- Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe kouezh/kouezhañ/kouezhel/kouezhiñ.
- En-dro dezhañ, e kouezhe ar baganed evel tocʼhadennoù gwinizh, da vare an eost. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 104)
- Autour de lui, les païens étaient fauchés (tombaient) comme des épis de froment pendant la moisson.
- En-dro dezhañ, e kouezhe ar baganed evel tocʼhadennoù gwinizh, da vare an eost. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 104)