kredan

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Mutation Forme
Non muté kredan
Adoucissante gredan
Spirante cʼhredan

kredan \ˈkreː.dãn\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe krediñ/kredout/kridiñ.
    • « ...[...]. Re bell eo, siwazh evit ma teufec’h dʼam gweladenniñ amañ ha ne gredan ket e teufec’h ha cʼhwi koulskoude o vezañ e Breizh-Veur, her gouzout a ran... » — (Yann Kerlann, Ar Gembreadez, in Al Liamm, no 7, mars-avril 1948, page 10)
      « ...[...]. Cʼest trop loin, hélas, pour que vous veniez me rendre visite ici et je ne crois pas que vous viendriez et pourtant vous êtes en Grande-Bretagne, je le sais... ».
    • « N’ ec’h eus ankounac’haet netra ? » emezi o tistreiñ er gambr.
      « Ne gredan ket. »
      — (Roparz Hemon, Nenn Jani, Éditions Al Liamm, 1974, page 213)
      « Tu n’as rien oublié ? » dit-elle en revenant dans la chambre.
      « Je ne crois pas. »

Anagrammes[modifier le wikicode]