llueve

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe llover
Indicatif	Présent	(yo) llueve
		(tú) llueve
		(vos) llueve
		(él/ella/usted) llueve
		(nosotros-as) llueve
		(vosotros-as) llueve
		(os) llueve
		(ellos-as/ustedes) llueve
	Imparfait	(yo) llueve
		(tú) llueve
		(vos) llueve
		(él/ella/usted) llueve
		(nosotros-as) llueve
		(vosotros-as) llueve
		(os) llueve
		(ellos-as/ustedes) llueve
	Passé simple	(yo) llueve
		(tú) llueve
		(vos) llueve
		(él/ella/usted) llueve
		(nosotros-as) llueve
		(vosotros-as) llueve
		(os) llueve
		(ellos-as/ustedes) llueve
	Futur simple	(yo) llueve
		(tú) llueve
		(vos) llueve
		(él/ella/usted) llueve
		(nosotros-as) llueve
		(vosotros-as) llueve
		(os) llueve
		(ellos-as/ustedes) llueve
Impératif	Présent	(tú) llueve
		(vos) llueve
		(usted) llueve
		(nosotros-as) llueve
		(vosotros-as) llueve
		(os) llueve
		(ustedes) llueve

llueve \ˈʎwe.βe\

1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de llover.
2. Deuxième personne du singulier (tú) de l’impératif de de llover.

Prononciation

• Madrid : \ˈʎwe.βe\
• Séville : \ˈʝwe.βe\
• Mexico, Bogota : \ˈʝwe.be\
• Santiago du Chili, Caracas : \ˈʝwe.βe\
• Montevideo, Buenos Aires : \ˈʒwe.βe\