lonke
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
lonke \ˈlɔ̃ŋ.ke\
- Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe lonkañ/lonkiñ.
- Job ha Lom a lonke o gwerennad rom. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 23)
- Job et Lom buvaient leur verre de rhum.
- Job ha Lom a lonke o gwerennad rom. — (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 23)