mentulatus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 6 février 2014 à 13:55 par Daahbot (discussion | contributions) (Bot : nouveau modèle {{S}} remplaçant toutes les sections sauf les sections de langue (voir WT:Prise de décision/Rendre toutes les sections modifiables))

Latin

Étymologie

De mentula avec le suffixe -atus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif mentulatus mentulată mentulatum mentulatī mentulatae mentulată
Vocatif mentulate mentulată mentulatum mentulatī mentulatae mentulată
Accusatif mentulatum mentulatăm mentulatum mentulatōs mentulatās mentulată
Génitif mentulatī mentulatae mentulatī mentulatōrŭm mentulatārŭm mentulatōrŭm
Datif mentulatō mentulatae mentulatō mentulatīs mentulatīs mentulatīs
Ablatif mentulatō mentulatā mentulatō mentulatīs mentulatīs mentulatīs

mentulatus \Prononciation ?\ (Modèle:comp : mentulatior)

  1. Modèle:sexualité Membré.
    • Priapo mentulatior. Auct. Priap. 37

Références

  • « mentulatus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage