miet ein
Allemand[modifier le wikicode]
Forme de locution verbale [modifier le wikicode]
miet ein \ˌmiːt ˈaɪ̯n\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de einmieten.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Berlin : écouter « miet ein [ˌmiːt ˈaɪ̯n] »