milicien
Français
Étymologie
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
milicien | miliciens |
\mi.li.sjɛ̃\ |
milicien \mi.li.sjɛ̃\ masculin
- Soldat de la milice.
- Le milicien céleste est un jeune homme rehaussé en couleurs, frisé d'une perruque ébouriffée, armé de la lance de rigueur et serré dans une cotte d’armes en écailles de poisson — (Gustave Flaubert et Maxime Du Camp, Par les champs et les grèves (Voyage en Bretagne), 1886, Le Livre de poche, page 140, 2012)
Traductions
- Allemand : Milizionär (de)
- Anglais : militia member ; militiaman (en)
- Ido : milicano (io)
- Polonais : milicjant (pl) masculin
- Portugais : miliciano (pt) masculin
- Roumain : milițian (ro)
- Russe : милиционер (ru)
- Tchèque : milicionář (cs)
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « milicien [Prononciation ?] »
Références
- Tout ou partie de cet article a été extrait du Dictionnaire de l’Académie française, huitième édition, 1932-1935 (milicien), mais l’article a pu être modifié depuis.
Néerlandais
Étymologie
- Du français milicien.
Nom commun
milicien \Prononciation ?\ masculin
- (Belgique) Modèle:militaire Appelé, milicien.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 60,7 % des Flamands,
- 21,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « milicien [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Catégories :
- français
- Dérivations en français
- Mots en français suffixés avec -ien
- Lemmes en français
- Noms communs en français
- Soldats en français
- néerlandais
- Mots en néerlandais issus d’un mot en français
- Lemmes en néerlandais
- Noms communs en néerlandais
- néerlandais de Belgique
- Mots reconnus par 61 % des Flamands
- Mots reconnus par 22 % des Néerlandais