Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe obstinar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) obstinéis
|
que (tú) obstinéis
|
que (vos) obstinéis
|
que (él/ella/usted) obstinéis
|
que (nosotros-as) obstinéis
|
que (vosotros-as) obstinéis
|
que (os) obstinéis
|
(ellos-as/ustedes) obstinéis
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) obstinéis
|
que (tú) obstinéis
|
que (vos) obstinéis
|
que (él/ella/usted) obstinéis
|
que (nosotros-as) obstinéis
|
que (vosotros-as) obstinéis
|
que (os) obstinéis
|
(ellos-as/ustedes) obstinéis
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) obstinéis
|
que (tú) obstinéis
|
que (vos) obstinéis
|
que (él/ella/usted) obstinéis
|
que (nosotros-as) obstinéis
|
que (vosotros-as) obstinéis
|
que (os) obstinéis
|
(ellos-as/ustedes) obstinéis
|
Futur
|
que (yo) obstinéis
|
que (tú) obstinéis
|
que (vos) obstinéis
|
que (él/ella/usted) obstinéis
|
que (nosotros-as) obstinéis
|
que (vosotros-as) obstinéis
|
que (os) obstinéis
|
(ellos-as/ustedes) obstinéis
|
obstinéis \o(β)s.tiˈneis\
- Deuxième personne du pluriel du présent du subjonctif de obstinar.